چند روز پیشا داشتم یه مقاله از داریوش آشوری می خوندم در رابطه با فردید.خیلی وقت بود که دنبالش بودم ببینم فردید کیه .خیلی جالب بود برام،به این علت خاص که نفهمیدم مردم چه طوری می فهمیدن اصلن چی می گه که توی جلساتش شرکت می کردن چون به کل اگر توضیحات و پی نوشتهای آشوری نبود من عمرن می فهمیدم چه جوری داره این آسمون ریسمونا رو به هم می بافه و از کجا؟خیلی جالب بود علاقه مند شدم مجموعه ی سخنرانیهاش رو هم بخونم همین طور اگه باشه نامه هایی که صادق هدایت با یکی از دوستهاش در مورد فردید رد و بدل کرده(توی مقاله ،داریوش آشوری ذکر کرده بود). من هنوز از این خاصیت مردم در عجبم که چرا از آدمهایی که حرفاشونو نمی فهمن استقبال می کنن؟
و اما چیزی که به شدت مایه ی نا امیدیم شد؛داریوش آشوری واقعن مترجم فوق العاده ایه از اونجا اینو می گم که کارهای نیچه با اون همه دوپهلو گوییهاش که پدر خواننده رو در میاره باید پدر مترجم رو صد برابر در بیاره تا استخراج کنه واقعن منظورش چی بوده و داریوش آشوری در مقایسه با مترجمهای دیگه این کار رو واقعن خوب انجام داده.خیلی خورد تو ذوقم مثل همیشه که از بی سوادیم می خوره توی ذوقم چون توی همون حیث و بیث خوندن مقاله فهمیدم ترجمه ی کارهای نیچه رو از همون خیلی جوونیش شروع کرده.واقعن همیشه وقتی به یه آدم اینجوری با سواد فکر می کنم این سوال برام پیش میاد پس من چرا انقدر بی سوادم؟سوال دیگه اینکه پس من کی با سواد میشم؟راستش وقتی می رفتم کلاس اول همه بهم می گفتن دیگه داری با سواد میشی،ما که تا همین امروز این سواد رو به چشم ندیدیم .


نتیجه ی اخلاقی ای که از خوندن این مقاله بر من مسجل شد ؛
1)از آدمهای پرسر و صدا فاصله بگیرم چون ممکنه موجشون منو بگیره.
2)وقتی حرف یه نفر رو نمی فهمی دو امکان وجود داره یا تو نفهمی یا اون ،هر دو امکان رو باید در نظر گرفت.